Aanvoerder Nederlands amputatievoetbalteam

Op mijn 13e kreeg ik te horen dat ik een tumor had in mijn been, de artsen hebben toen besloten mijn onderbeen te amputeren. Het meest teleurgesteld was ik over het feit dat ik dacht nooit meer te kunnen voetballen. Voor mijn amputatie voetbalde ik bij OFC en had ik eenzelfde droom als iedere andere jongen die voetbal, het ging best aardig, ik werd zelfs gescout voor de regionale selectie van de KNVB.

Na mijn amputatie heb ik verschillende sporten gedaan, tafeltennis, tennis, fitness, maar niets gaf mij zoveel plezier als voetbal. Ik was dan ook blij dat er in 2012 gestart werd met amputatievoetbal, dit gaf mij veel voldoening. Niet alleen het feit dat ik weer tegen een bal aan kon trappen, maar ook het gesprek dat ik kon voeren met de andere jongens uit het team, die vaak iets soortgelijks hadden meegemaakt. Voetbal verbindt en dat is bij ons niet anders.